Πρόκληση δέκα χρόνων.
Η νέα μόδα που εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο σχετικά με την αλλαγή της εμφάνισης μέσα σε μια δεκαετία, βρήκε, αμέσως, υποστηρικτές. Πράγματι, έχει ενδιαφέρον να είσαι σε θέση να ελέγξεις μια κατάσταση σε μια χρονική περίοδο δέκα χρόνων και να συγκρίνεις το πριν και το μετά.
Άλλαξε κάτι, όμως, πέρα από τα προφανή;
Οι προφανείς αλλαγές που σκεφτόμαστε πως μπορούν να συμβούν στη ζωή ενός ανθρώπου κατά τη διάρκεια δέκα ετών αφορούν, κυρίως, την εμφάνισή του.
Γιατί η εμφάνιση ενός ατόμου είναι κάτι που μπορεί να μετρηθεί και ν’ αξιολογηθεί. Είναι κάτι που μπορεί να παρουσιαστεί, να εξετασθεί και να συγκριθεί με στοιχεία που είναι απτά. Που υπάρχουν και φαίνονται.
Σε μια δεκαετία, ένα άτομο μπορεί να έχει ψηλώσει, να έχει παχύνει ή αδυνατίσει, να έχει βάψει τα μαλλιά του ή να τα έχει χάσει, να έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό του από κάποιο ατύχημα ή να έχει βελτιωθεί με κάποια επέμβαση.
Με λίγα λόγια, για τις αλλαγές στην εμφάνιση υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, γι’ αυτό και είναι προφανείς.
Ωστόσο, υπάρχει άλλο ένα σημείο που αφορά ένα άτομο και μπορεί να εξεταστεί στο βάθος μιας δεκαετίας, όμως, τα στοιχεία του δεν είναι τόσο προφανή όσο αυτά της εμφάνισης. Κι αυτό είναι η Νοοτροπία του.
Η Νοοτροπία αλλάζει πιο δύσκολα, διότι είναι κάτι που δεν φαίνεται. Δεν μετριέται.
Στην εποχή μας έχουμε μάθει να ενδιαφερόμαστε μόνο για το αποτέλεσμα και να αδιαφορούμε για τη διαδικασία.
Ειδικά η γενιά μας, οι σημερινοί ‘90άρηδες, έχουμε συνηθίσει να επικεντρωνόμαστε σε ό,τι φαίνεται. Έχουμε μάθει να εστιάζουμε την προσοχή μας σ’ αυτά που αντιλαμβανόμαστε με μια ματιά. Στα μετρήσιμα αποτελέσματα, για τα οποία υπάρχουν αποδείξεις και δεν χρειάζεται να μπεις στον κόπο να σκεφτείς.
Έχουμε μάθει ν’ αναζητάμε το αποτέλεσμα, αλλά όχι τη διαδικασία.
Κάποιοι άνθρωποι μεγαλώνουν, αλλά δεν ωριμάζουν. Το σώμα τους μεγαλώνει σύμφωνα με τη φύση, ενώ το πνεύμα τους παραμένει στο ίδιο σημείο εδώ και δέκα χρόνια.
Γνωρίζουμε, όμως, ότι κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για την ανανέωση κι επέκταση του πνεύματος του. Κι ότι για την αλλαγή και την υιοθεσία μιας νέας Νοοτροπίας απαιτείται μια διαδικασία.
Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να αξιοποιήσεις αυτόν τον παλμό της δεκαετούς πρόκλησης προς όφελός σου;
Δες το αντίστροφα.
Κάνε μια προβολή στο μέλλον και προσκάλεσε τον εαυτό σου σ’ ένα ταξίδι εξερεύνησης του μελλοντικού σου εαυτού.
Σκέψου πως κρατάς μια φωτογραφία του εαυτού σου, όπως αυτός απεικονίζεται δέκα χρόνια μετά κι όχι δέκα χρόνια πριν.
Τι δείχνει η φωτογραφία; Πως είναι αυτός; Που είναι; Που εργάζεται; Τι του αρέσει να κάνει; Τι φοράει; Γιατί κάνει ό,τι κάνει;
Και το κυριότερο… πως σκέφτεται πλέον;
Είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερος από σήμερα.
Ποια ζητήματα παίρνει σοβαρά στη ζωή του και σε ποια έχει επενδύσει; Τι γνώμη έχει για τον κόσμο; Ποια αρνητικά στοιχεία του απέβαλλε αυτά τα χρόνια; Ποιες καταστάσεις άφησε πίσω του, για να γίνει αυτό που είναι; Πόσο καλύτερα έμαθε να φροντίζει τον εαυτό του; Αξίζει να είναι στο σημείο που βρίσκεται ή δεν βρίσκεται ακόμα στο σημείο που του αξίζει;
Πέτυχε ή κυνηγάει τους στόχους του; Είναι ευγνώμων για όσα απέκτησε; Πως βλέπει τώρα τη ζωή του; Είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του; Έχει όρεξη να προσπαθήσει ή κουράστηκε; Γνώρισε τους ανθρώπους που ήθελε; Επικοινώνησε τις ιδέες του; Έζησε μια δεκαετία που τον γέμισε; Ή παρέμεινε «μικρός» σε σκέψεις, εμπειρία και νοοτροπία;
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ ένα άτομο είναι να πιστέψει ότι η φύση θα «ωριμάσει» το πνεύμα του, όπως ακριβώς κάνει με το σώμα του.
Η φύση δεν θ’ ασχοληθεί με το μυαλό σου. Η ανάπτυξη του μυαλού και της προσωπικότητάς σου είναι δική σου δουλειά.
Όπως πέρασαν τα δέκα προηγούμενα χρόνια, έτσι θα περάσουν και τα επόμενα. Και είναι διαφορετικό να προσθέτεις αξία και ουσία στα χρόνια που ζεις και διαφορετικό να περάσουν και να νιώθεις ότι «δεν σ’ ακούμπησαν». Ότι δεν τα «έζησες».
Δεν υπάρχει πιο λυπηρή λέξη από τη λέξη χαμένος. Χαμένος χρόνος, χαμένες μέρες, χαμένα χρόνια. Σίγουρα δε θες να περάσουν χαμένα χρόνια από τη ζωή σου.
Θες, όμως, να περάσουν χρόνια ανάπτυξης, ουσίας, ευχαρίστησης, ζωντάνιας, παραγωγικότητας, ενθουσιασμού.
«Μην εύχεσαι να ήταν ευκολότερο· να εύχεσαι να ήσουν καλύτερος. Μην εύχεσαι να είχες λιγότερα προβλήματα· να εύχεσαι να είχες περισσότερες ικανότητες. Μην εύχεσαι να είχες λιγότερες προκλήσεις· να εύχεσαι να είχες περισσότερη σοφία.»
Jim Rohn
Χρησιμοποίησε τις ερωτήσεις που ξεκινούν με «Τι;» και «Πως;» Τι θέλω να πετύχω στη ζωή μου; Τι πρέπει να κάνω; Πως πρέπει να ενεργήσω; Πως θ’ αναπτυχθώ; Πως θα βελτιωθώ; Πως θα εμπλουτίσω την προσωπικότητά μου;
Ανάπτυξε τον εαυτό σου με νέες γνώσεις, νέες ικανότητες και δεξιότητες. Ενίσχυσε την προσωπικότητά σου με χαρισματικά στοιχεία όπως ο σεβασμός και η ευγένεια, η ενσυναίσθηση και η πρωτοβουλία. Δείξε ένα γνήσιο ενδιαφέρον προς τους άλλους ανθρώπους και ακεραιότητα.
Αντικατάστησε την αντίληψη άρνησης, μιζέριας και απαισιοδοξίας που σε διακατέχει με μια συγκρατημένη αισιοδοξία και πεποίθηση ότι θα καταφέρεις στη ζωή σου να κάνεις πραγματικότητα όσα σκέφτεσαι.
Υιοθέτησε μια Νοοτροπία ανάπτυξης και αφθονίας που θα σε βοηθήσει να εξαλείψεις όποιες πεποιθήσεις σε περιορίζουν και σε κρατούν παγιδευμένο σε σκέψεις έλλειψης.
Φράσεις του τύπου: «Δεν νομίζω ότι μπορώ…» ή «Δεν έχω τη δύναμη να…» ή «Δεν ξέρω πως…» σε περιορίζουν αυτόματα σ’ ένα περιβάλλον αδυναμίας. Ένα «Δεν νομίζω ότι μπορώ…» πηγάζει από ένα ουσιαστικότερο «Δεν νομίζω ότι είμαι…». Απόβαλλε το από τη ζωή σου.
Αντιθέτως, φράσεις που ξεκινούν με: «Είμαι» ή «Μπορώ» σε ενδυναμώνουν. Σε ενεργοποιούν και σε ωθούν ν’ αναπτυχθείς.
Εξερεύνησε το δυναμικό που κρύβεις μέσα σου ως άνθρωπος. Είσαι ικανός για σπουδαία πράγματα. Ικανός να αλλάξεις τα πάντα. Ικανός να πετύχεις τα πάντα.
Μα, πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι. Η ποιότητα της νοοτροπίας σου θα καθορίσει την ποιότητα της ζωής σου.
Δες τον εαυτό σου δέκα χρόνια μετά και σκέψου πως θα φτάσεις εκεί που θες.
Εξέτασε, όχι μόνο οπτικά την εικόνα που έχεις φτιάξει με τη Φαντασία σου, αλλά και πνευματικά, για να δώσεις την απαραίτητη σημασία και προσοχή σε αυτά που δε φαίνονται.
Γιατί αυτά είναι που κάνουν τη διαφορά στη ζωή σου.
Αυτά της δίνουν ουσία.
Αυτά είναι η πραγματική πρόκληση.