Δύο από τα ζώα του ζωικού βασιλείου έχουν χαρακτηριστικά Ηγεσίας. Ένα είναι το λιοντάρι, στο οποίο έχουμε αναφερθεί πρωτίστως. Το δεύτερο ζώο είναι ο αετός.
Και τα δύο αυτά ζώα είναι κυρίαρχα στο περιβάλλον τους · το λιοντάρι κυριαρχεί στη γη, ενώ ο αετός στον αέρα.
Αν το λιοντάρι επιδεικνύει τις Ηγετικές ικανότητές του ακολουθώντας το ένστικτό του στο κυνήγι, ο αετός αποτελεί την πηγή έμπνευσης της Ηγετικής συμπεριφοράς και στάσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Σύμφωνα με τον Dr. Myles Monroe, ο οποίος μελετά τον τομέα της ανθρώπινης Ηγεσίας και τον συσχετίζει με Ηγετικές συμπεριφορές των ζώων, αναλύει επτά αρχές της Ηγετικής στάσης του αετού, ως ακολούθως:
1. O αετός πετάει μόνος του σε πολύ υψηλό ύψος και όχι στο ύψος των σπουργιτιών, ούτε αναμιγνύεται με άλλα είδη πτηνών, όπως οι χήνες. Αυτά είναι πουλιά που πετούν σε σμήνη. Κανένα άλλο πουλί δεν μπορεί να φτάσει το ύψος που πετάει ένας αετός. Ένας αετός πετάει με αετούς. Ποτέ σε σμήνος.
Μείνε μακριά από τα σπουργίτια, τα κοράκια και εν γένει τις ζωές που «πετούν» σε χαμηλό ύψος. Οι αετοί πετούν με τους αετούς.
2. Οι αετοί έχουν πολύ δυνατή όραση, κάτι που τους επιτρέπει να εστιάσουν σε κάτι και από απόσταση πέντε χλμ. Όταν ο αετός εντοπίσει θήραμα, ακόμα κι αν βρίσκεται πολύ μακριά, κρατά εστιασμένη την προσοχή του στο στόχο, πλησιάζει και επιτίθεται. Ανεξάρτητα από τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο του, ο αετός δεν αποσπά την προσοχή του από το στόχο, μέχρι εν τέλει να τον κατακτήσει.
Έχε ένα ισχυρό όραμα και παρέμεινε συγκεντρωμένος σε αυτό, όποια εμπόδια και αν υπάρξουν στη διαδρομή. Έτσι, θα πετύχεις.
3. Οι αετοί δεν τρώνε νεκρά θηράματα. Τρέφονται αποκλειστικά με φρέσκια λεία. Τα όρνεα τρώνε νεκρά ζώα. Οι αετοί ποτέ.
Μείνε μακριά από την ξεπερασμένη και παλαιά πληροφόρηση. Κάνει κακό τόσο εντός όσο και εκτός σου. Κάνε τη δική σου –καλή- έρευνα.
4. Ο αετός είναι το μοναδικό πουλί που αγαπά την καταιγίδα. Όταν τα σύννεφα μαζεύονται στον ουρανό, ο αετός ενθουσιάζεται. O αετός χρησιμοποιεί τον άνεμο της καταιγίδας για να πετάξει ακόμα υψηλότερα. Όταν βρεθεί στο κατάλληλο σημείο, σταματά να φτερουγίζει και χρησιμοποιεί την πίεση της οργισμένης καταιγίδας προκειμένου να πετάξει – γλιστρήσει ανάμεσα στα σύννεφα. Αυτό του δίνει την ευκαιρία να ξεκουράσει τα φτερά του, ενώ στο μεταξύ όλα τα υπόλοιπα πουλιά κρύβονται κάτω από κλαδιά και φυλλωσιές δέντρων.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις καταιγίδες της ζωής μας (κακοτυχίες, εμπόδια, αποτυχίες) προκειμένου να πετάξουμε σε υψηλότερα ύψη.
Αυτοί που κατορθώνουν σπουδαία πράγματα είναι αυτοί που καλωσορίζουν τις δυσκολίες και τις χρησιμοποιούν κατάλληλα.
5. Όταν οι αετοί βρίσκονται σε περίοδο ζευγαρώματος, το θηλυκό πετάει με ορμή προς το έδαφος και ενώ το αρσενικό την καταδιώκει, πιάνει ένα κλαδάκι και έπειτα επανέρχεται πετώντας σε υψηλό επίπεδο. Όταν φτάσει σε ορισμένο επίπεδο, αφήνει το κλαδάκι να πέσει και παρακολουθεί την πορεία του. Το αρσενικό ρίχνεται σε μια μάχη με τo χρόνο και τον εαυτό του για να το πιάσει πριν πέσει στο έδαφος και αφού τα καταφέρει, επιστρέφει το κλαδάκι στο θηλυκό. Τότε, το θηλυκό αρπάζει το κλαδάκι και πετάει σε υψηλότερο επίπεδο από πριν, με το αρσενικό να την ακολουθεί. Όταν θεωρήσει το ύψος κατάλληλο, πετάει ξανά το κλαδάκι προς το έδαφος για να το κυνηγήσει το αρσενικό. Αυτό συνεχίζεται για ώρες και από κυμαινόμενα ύψη, μέχρι το θηλυκό να πειστεί για τις ικανότητες πτήσης και αφοσίωσης του αρσενικού και, αφού πειστεί, αφήνει το αρσενικό να ζευγαρώσει μαζί της.
Είτε πρόκειται για την ιδιωτική ζωή είτε για τις εξωτερικές συναναστροφές, πάντοτε να εξετάζεις την αφοσίωση των ανθρώπων που σκοπεύεις να συμμαχήσεις. Πάντοτε εξέταζε την εμπιστοσύνη τους.
6. Όταν το θηλυκό είναι έτοιμο να γεννήσει, αρσενικό και θηλυκό εντοπίζουν ένα σημείο για το χτίσιμο της φωλιάς τους που να μην είναι ανιχνεύσιμο ή προσβάσιμο σε εισβολείς. Έπειτα, το αρσενικό πετάει προς το έδαφος βρίσκοντας κλαδάκια και γρασίδι και τα μεταφέρει στο σημείο, όπου μαζί με το θηλυκό φτιάχνουν τη φωλιά. Συμμετέχουν και οι δύο στη διαδικασία της δημιουργίας της φωλιάς και στην ανατροφή της οικογένειας. Το θηλυκό κλώθει τα αυγά και τα προστατεύει, το αρσενικό χτίζει περιμετρικά τη φωλιά κάνοντας την ασφαλέστερη και κυνηγάει.
Επίσης, άξια αναφοράς είναι η εκπαίδευση των νεοσσών από τους γονείς. Για να πετάξουν πρώτη φορά, το θηλυκό σπρώχνει έξω από τη φωλιά τα μικρά, τα οποία τρομάζουν και γυρνούν στο ασφαλές σημείο. Στη συνέχεια, η μητέρα αφαιρεί το γρασίδι από τη φωλιά και ξανασπρώχνει τα μικρά έξω από αυτή. Τα μικρά και πάλι φοβούνται και επιστρέφουν στη φωλιά, αλλά τραυματίζονται, καθώς πατάνε πλέον σε γυμνά ξύλα. Αφού γνωρίζουν πλέον ότι δεν μπορούν να προστατευτούν στη φωλιά, τα μικρά μένουν στην άκρη και οι γονείς τα σπρώχνουν με δύναμη, όχι μόνο πέρα από τη φωλιά, αλλά και πέρα από τον γκρεμό, με σκοπό να βρεθούν να βυθίζονται στο κενό. Οι γονείς τα προλαβαίνουν πριν προσκρούσουν στο έδαφος και τα επαναφέρουν στο αρχικό σημείο. Στις επόμενες φορές που γίνεται αυτή η διαδικασία, οι γονείς μαθαίνουν σταδιακά στα μικρά τους να πετούν μόνα τους.
Να είσαι προετοιμασμένος, πάντοτε! Η προετοιμασία της φωλιάς μας δείχνει ότι πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για αλλαγές στη ζωή· η προετοιμασία της φωλιάς και από τους δύο γονείς δείχνει ότι η συνεργασία με κοινό σκοπό οδηγεί στην επιτυχία· το χτύπημα στα κλαδιά και ο τραυματισμός δείχνουν ότι θα υπάρξουν στιγμές στη ζωή μας που θα νιώσουμε ότι χάνουμε την ασφάλειά μας, αλλά και ότι θα πρέπει να μεγαλώσουμε και να ωριμάσουμε για να μην τραυματιστούμε ξανά στο μέλλον και τέλος, το διώξιμο από τη φωλιά δείχνει, προφανώς, ότι πρέπει να αφήσουμε τη σιγουριά και να ζήσουμε τη δική μας ζωή.
7. Ως τελευταία αρχή, o Dr. Myles Monroe παραθέτει έναν μύθο, σύμφωνα με τον οποίο, ένα είδος αετού, ο Φαλακραετός, μπορεί να ζήσει ακόμα και ως τα 70 έτη. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο, όμως, πρέπει να πάρει πολύ δύσκολες αποφάσεις στη ζωή του. Μετά την ηλικία των 40 το ράμφος του αρχίζει να κάμπτεται και τον δυσκολεύει στην τροφή. Τα ηλικιωμένα φτερά του πλέον είναι βαρύτερα και τον δυσκολεύουν να πετάξει. Τότε, ο αετός βρίσκεται στο σταυροδρόμι δύο επιλογών: να πεθάνει ή να μπει σε μια διαδικασία επίπονης αλλαγής που διαρκεί 150 ημέρες.
Η διαδικασία απαιτεί από τον αετό να πετάξει στην κορυφή ενός βουνού και να καθίσει στη φωλιά του. Εκεί, ο αετός χτυπάει με μανία το ράμφος του στο βράχο, ώστε αυτό να σπάσει και να φύγει εντελώς. Παραμένει στη φωλιά του μέχρι να βγει νέο ράμφος. Όταν βγει νέο ράμφος, ο αετός τραβάει τα νύχια του που έχουν κυρτώσει και δεν τον βοηθούν πλέον, ώστε να τα ξεριζώσει και έπειτα να βγουν άλλα, πιο γερά. Στη συνέχεια, όταν τα νέα νύχια βγουν, αρχίζει να τραβάει κάθε παλιό φτερό από πάνω του, μέχρι να μείνει εντελώς γυμνός από φτερά, ώστε να βγουν νέα, δυνατότερα φτερά. Και μετά από αυτή τη διαδικασία διάρκειας πέντε μηνών, ο αετός επιδίδεται στη λεγόμενη πτήση «Αναγέννησης» και ζει για άλλα 30 χρόνια.
-Αλλαγή και Αναγέννηση –
Μερικές φορές έρχεται η στιγμή που για να προοδεύσεις, θα πρέπει να ξεκινήσεις μια διαδικασία αλλαγής.
Ν’ αναλάβεις την ευθύνη των πράξεών σου, ν’ αποδεχτείς το παρελθόν σου και να εξυψώσεις τον εαυτό σου στο επίπεδο που του αναλογεί. Να θέσεις στόχο, όχι μόνο να επιβιώσεις, αλλά να ευημερήσεις.
Να γίνεις Ηγέτης του εαυτού σου!
Θα πρέπει να αποχωριστούμε παλιές συνήθειες και πράξεις που δεν μας οδηγούσαν πουθενά και έδιναν μηδενική αξία στη ζωή μας.
Μόνο όταν είμαστε απελευθερωμένοι από τα βαριά «φορτία» του παρελθόντος, μπορούμε να ατενίσουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Τότε, μπορούμε να ηγηθούμε πραγματικά της ζωής μας.
Τότε, είναι που «πετάμε» υψηλότερα!
Τότε, είναι που γινόμαστε αετοί!
Ενισχυτικά άρθρα:
Πρωτοβουλία: Κάνε την κίνηση μόνος σου