Το καλοκαίρι έχει ήδη τελειώσει.
Σύντομο ή μακρύ, χαλαρό ή αφόρητο, ευχάριστο ή δυσάρεστο, αυτό ήταν και πέρασε.
Τη θέση του καλοκαιριού πήρε ο Σεπτέμβριος, τον οποίο εάν μπορούσε μια λέξη να τον χαρακτηρίσει, αυτή θα ήταν η λέξη -ντεμί- .
Είναι ο μήνας που, παρότι όλοι έχουμε ακόμα νοοτροπία καλοκαιριού, προσπαθούμε να «μαζευτούμε», να επαναπροσηλώσουμε το μυαλό μας στο πρόγραμμα της δουλειάς, των μαθημάτων, των υποχρεώσεων και εν γένει σε ρυθμούς χειμώνα.
Είναι ο καιρός που οι περισσότεροι θέτουν στόχους και κάνουν σχέδια με μια ζεστασιά και μια όρεξη τεράστια να τα πετύχουν όλα.
Το αποτέλεσμα;
Να μην είναι ευχαριστημένοι με όσα πέτυχαν ή κατάφεραν ως το Δεκέμβριο και να αναμένουν την αρχή του έτους, τον Ιανουάριο, για να ξαναφτιάξουν ένα πρόγραμμα που αυτή τη φορά θα «τηρήσουν».
Η τήρηση του προγράμματος είναι προϊόν αυτοπειθαρχίας και η αυτοπειθαρχία αποτελεί κομμάτι της νοοτροπίας μιας επιτυχημένης προσωπικότητας.
Αν και ο Ιανουάριος είναι ο πρώτος μήνας του έτους, οι περισσότεροι ξεκινάμε να κάνουμε σχέδια από το Σεπτέμβριο, θεωρώντας τον ως αφετηρία για τη νέα σεζόν που ακολουθεί ως την αρχή του επόμενου καλοκαιριού.
Όσο περίεργος μήνας και να’ ναι για την ψυχοσύνθεσή μας ο Σεπτέμβριος, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τη σημασία που έχει για την οργάνωση του μέλλοντός μας. Το ίδιο ισχύει για τον Αύγουστο και τον Ιανουάριο, αλλά αυτά είναι αντικείμενα επόμενων άρθρων.
Όταν κάνεις σχέδια για το μέλλον σου, είτε αφορά μια σεζόν είτε όλο το έτος, νιώθεις μια εσωτερική ζεστασιά, μια όρεξη και μια ανυπομονησία να ξεκινήσεις για να φτάσεις στο αποτέλεσμα που επιθυμείς.
Αυτό που θα πρέπει να κρατήσεις στο νου σου, ενώ σχεδιάζεις τα πλάνα σου, είναι να φροντίσεις να κρατήσεις αυτή την όρεξη και να μην την αφήσεις να «εξατμιστεί».
Πολλές φορές οι άνθρωποι υπερτιμούν τα μικρά διαστήματα χρόνου και υποτιμούν τα μεγαλύτερα.
Σε μια σεζόν ή σε ένα έτος, οι άνθρωποι προσπαθούν να εντάξουν όλα όσα επιθυμούν να κάνουν, θέτοντας πολύ στενά όρια στους εαυτούς τους. Για την ακρίβεια, δεν αφήνουν χώρο στον εαυτό τους για χαλάρωση και αυτοσχεδιασμό. Το μοτίβο πάει κάπως έτσι: τα θέλω ΟΛΑ- ΤΩΡΑ-ΕΔΩ.
Καθώς, λοιπόν, προσπαθούν να πετύχουν τα πάντα, εάν τα σχέδια δεν πάνε σύμφωνα με όσα έχουν ορίσει αρχικά, απογοητεύονται και αναζητούν μια νέα αρχή ή μια νέα ευκαιρία.
Το ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι το εξής:
Πως μπορώ να οργανώσω τα πλάνα μου καλύτερα, ώστε να έχω τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα;
Αρχικά, βρες λίγο χρόνο για τον εαυτό σου για να εξετάσεις καλύτερα αυτά που θέλεις να κάνεις. Πολλές φορές πάνω στη «φούρια» μας, ξεκινάμε κάνοντας χιλιάδες σκέψεις σχετικά με το μέλλον μας και καταλήγουμε να κάνουμε τα ίδια με πέρυσι. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τι ακριβώς θες να πετύχεις, οπότε πάρε χρόνο, σκέψου και όρισε τους στόχους και τα πλάνα σου.
Δεύτερο βήμα είναι να καταγράψεις τους στόχους σου σε χαρτί ή στην ατζέντα σου. Τα οφέλη αυτής της διαδικασίας είναι πολλά, ωστόσο θα επικεντρωθούμε στα δύο βασικότερα από άποψη ψυχολογίας:
1. Παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά
Όταν εσύ ο ίδιος κάτσεις να σκεφτείς και να καταγράψεις πράγματα που θέλεις να κάνεις, μπαίνεις σε διαδικασία αυτοσυγκέντρωσης. Αυτό βοηθάει τον νου σου να δώσει προσοχή σε αυτό που κάνεις, να επικεντρωθεί στους στόχους και τα πλάνα υλοποίησής τους. Ουσιαστικά, μαθαίνεις στον εαυτό σου αυτά που είναι σημαντικά για εσένα. Αυτά που αξίζουν να επιτευχθούν για σένα. Με αυτόν τον τρόπο καλυτερεύεις τη σχέση με τον εαυτό σου και αυξάνεται η αυτογνωσία και η αυτοεκτίμησή σου. Γίνεσαι πλέον το άτομο που παίρνει στα σοβαρά τη ζωή και το μέλλον του, γιατί γνωρίζει και εκτιμά τον εαυτό του.
2. Σε ξαναβγάζουν στο «κυνήγι»
Υπάρχουν εποχές που τα πράγματα δεν θα πηγαίνουν όπως έχουμε σχεδιάσει ή δεν θα έχουμε την όρεξη που είχαμε στο ξεκίνημα. Επίσης, υπάρχουν περίοδοι που όλοι μας χαλαρώνουμε, όπως οι διακοπές Χριστουγέννων και Πάσχα. Οι γραπτοί μας στόχοι τοποθετημένοι σε ένα σημείο που το βλέπουμε καθημερινά είναι αυτό που θα μας κρατήσει εντός της τροχιάς προς την επίτευξη τους. Αποτελούν την κρυφή μας υπενθύμιση. Αρκεί μόνο μια γρήγορη ανάγνωση για να επανέλθουν στο νου οι ιδέες, το πρόγραμμα και άλλες σκέψεις σχετικές τους στόχους μας.
Έπειτα, θα πρέπει να ορίσεις ένα χρονικό ορίζοντα που θα χρειαστεί για να πετύχεις αυτά που θέλεις. Επειδή ο χρόνος είναι σχετικός, αποφάσισε εάν το χρονικό διάστημα μιας σεζόν Σεπτεμβρίου – Ιουνίου είναι επαρκές για σένα και την επίτευξη των στόχων σου. Αν όχι, όρισε το δικό σου χρονοδιάγραμμα. Είναι γνωστό ότι έχουμε καλύτερα αποτελέσματα στους στόχους μας, όταν προγραμματίζουμε την επίτευξή τους σε διαστήματα του ενός ή δύο ετών, παρά με το να στριμώξουμε όλες μας τις προσπάθειες για αποτελέσματα σε ένα άμεσο διάστημα έξι ή οχτώ μηνών.
Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει να αναλογιστείς ότι τα πλάνα σου δε σταματούν τον ερχόμενο Ιούνιο. Το να φτιάξεις ένα πρόγραμμα για έξι μήνες, δε σημαίνει ότι μετά θα αφήσεις να επικρατήσει η τύχη ή το χάος. Κάνε ένα μακρύτερο «βήμα» σκέψης. Δες τον εαυτό σου να πετυχαίνει το στόχο, αλλά και τις επόμενες ημέρες από αυτό. Τι θα κάνεις τον καιρό που ακολουθεί; Πως θα μεταβάλλεις το πρόγραμμά σου, για να αποφύγεις να επανέλθεις στο σημείο προ επίτευξης του στόχου;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη εποχή για να θέσεις στόχους και να αρχίσεις τις ενέργειες για να τους επιτύχεις.
Υπάρχει, όμως, συγκεκριμένη στάση που οφείλεις να κρατήσεις προκειμένου οι προσπάθειές σου να έχουν επιτυχημένα αποτελέσματα!
Οργανώσου καλύτερα!
Στόχευσε υψηλότερα!
Κι όλα τα όμορφα έρχονται!