Ζούμε σε μια εποχή που μας παρασύρει στο γρήγορο ρυθμό της. Που μας υποδεικνύει τον τρόπο που θα ζήσουμε τη ζωή μας. Πώς να σκεφτόμαστε, πώς να δρούμε, πως να ντυθούμε, πως να διασκεδάσουμε, πώς να τρώμε, πώς να συμπεριφερόμαστε.
Και μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, αναρωτιόμαστε που βρίσκεται ο αυθεντικός εαυτός μας. Υπάρχει; Τον κρύβουμε; Ή τον αφήνουμε να χάνεται στην κλασική ρουτίνα Δευτέρας – Παρασκευής και τον εμφανίζουμε μόνο για δύο ήρεμες και αποφορτισμένες ώρες του Σαββατοκύριακου, ίσα για να νιώσουμε μια στιγμή αυθεντικοί και πάλι απ’ την αρχή;
Η Αυθεντικότητα είναι η πραγματική μας υπόσταση.
Δηλαδή, το κατά πόσο αληθινοί είμαστε στην προσωπικότητά μας, στο χαρακτήρα μας, στις απόψεις μας, χωρίς να μας επηρεάζουν οι εξωτερικές συνθήκες.
Η Αυθεντικότητα είναι η προσπάθεια να ζήσουμε μια ζωή σύμφωνα με όσα προστάζει η εσωτερική μας ύπαρξη, σε αντίθεση με τις κοινωνικές απαιτήσεις. Είναι η απόπειρα να έχουμε γνησιότητα, αλήθεια και ειλικρίνεια στη ζωή μας που να πηγάζουν από τον αγνό, εσωτερικό κόσμο μας, πριν αυτός έρθει σε επαφή με εξωτερικούς παράγοντες που τον επηρεάζουν, όπως είναι οι σχέσεις, η οικογένεια, οι γονείς, η δουλειά, η γειτονιά, το σχολείο, το διαδίκτυο και εν γένει η κοινωνία.
Αυθεντικότητα σημαίνει ταυτόχρονα Δύναμη και Ευαλωτότητα : Από τη μία να είσαι τόσο δυνατός, ώστε να παραμένεις ανεπηρέαστος, πιστός στον εαυτό σου και αληθινός και από την άλλη ν’ αποδέχεσαι θαρραλέα πως έχεις ατέλειες και ότι θα υπάρξουν στιγμές που θα είσαι αδύναμος ή ευάλωτος. Η Αυθεντικότητά σου, λοιπόν, εξαρτάται από το πόσο δυνατός και αληθινός είσαι, ώστε να μη φοβάσαι να δείχνεις ευάλωτος!
Δεν υπάρχουν απλούστερα λόγια να εξηγήσει κανείς την έννοια της Αυθεντικότητας από αυτά της ερευνήτριας Brene Brown: «Η Αυθεντικότητα είναι η καθημερινή επιλογή του να απαλλασσόμαστε από αυτό που νομίζουμε ότι πρέπει να είμαστε και να αγκαλιάζουμε αυτό που πραγματικά είμαστε.»
Η Αυθεντικότητα είναι επιλογή;
Φυσικά είναι επιλογή, όπως είναι και η μη-αυθεντικότητα που έχει γίνει κατά καιρούς μέρος της ζωής μας. Γινόμαστε Αυθεντικοί, όταν είμαστε ουσιαστικά παρόντες σε αυτά που μας συμβαίνουν κι όταν επιτρέπουμε στους άλλους να δουν τον αληθινό εαυτό μας.
Σε μια εποχή που η ανθρώπινη συμπεριφορά καθορίζεται και πλάθεται από τον φόβο, το να είναι κάποιος αυθεντικός απαιτεί τσαγανό, γενναιότητα και θάρρος. Τις περισσότερες φορές προσπαθούμε να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στον τρόπο ζωής που πιστεύουμε ότι μας αρμόζει και σε αυτόν, τον πλήρως διαφορετικό, που εν τέλει καταλήγουμε να ζούμε. Όμως, το να παραμείνει κάποιος αληθινός είναι η σπουδαιότερη και γενναιότερη μάχη που καλείται να δώσει ένας άνθρωπος σήμερα.
Όταν κάποιος επιλέγει την Αυθεντικότητα, αρχίζει να τον κυριεύει ένα πλήθος ερωτήσεων: «Εγώ, ίσως, πιστεύω ότι αξίζω. Οι άλλοι τι πιστεύουν;», «Αν επιτρέψω στον ευάλωτο και ατελή εαυτό μου να βγει στην επιφάνεια, θα αρέσει στους άλλους το αποτέλεσμα;», «Μήπως να συνεχίσω να δείχνω τελειομανής για να κρύψω τις αδυναμίες μου;», «Αν στεναχωρήσω ή απογοητεύσω τον κόσμο με την Αυθεντικότητά μου;»
Το μόνο που καταφέρνουμε μ’ αυτές τις ερωτήσεις είναι να πληγώνουμε τον εαυτό μας και να τον κρύβουμε. Να μην τον αποδεχόμαστε. Να μην είμαστε αυθεντικοί. Κι, ακολούθως, τίθεται το εξής ζήτημα: προτιμάς να είσαι αυθεντικός ή αρεστός; Γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι και τα δύο δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Είτε θα είσαι ο εαυτός σου και αυτό δε θα αρέσει σε κάποιους είτε θα προσπαθήσεις να γίνεις αρεστός σε όλους, οπότε δεν θα είσαι ο εαυτός σου.
Οπότε, σας καλώ να αναρωτηθούμε… πόσο αυθεντική είναι η ζωή μας; Πόσο αυθεντικός είναι ο εαυτός μας μέσα στη ζωή που ζούμε; Πόσο αυθεντικές είναι οι επιλογές που κάνουμε;
Αν μέχρι τώρα δεν έχεις πετύχει αυτά που θες, όντας αρεστός ή μη αυθεντικός, μήπως να δώσεις μια ευκαιρία στην ανάπτυξη του πλήρους, αυθεντικού, αυτόνομου, γνήσιου εαυτού σου και να δεις αν τα αποτελέσματα θα είναι διαφορετικά;
Ζήσε αληθινά!
Ζήσε αυθεντικά!
Ζήσε ανεπανάληπτα!
Ενισχυτικά άρθρα: